مسیر عصبی و ساختار مغز

مسیر عصبی و ساختارمغزانسان

مغز انسان پیچیده ترین سیستم در کل دنیاست

در مغزانسان صد هزار میلیارد نورون وجود دارد(حدود 3200سال طول می کشد تا بشماریم) نورون ها از طریق ارسال مواد شیمیایی(پالس الکتریکی) باهم دیگر ارتباط برقرار می کنند.

 شما می خواهید دوچرخه سواری را یاد بگیرید،یک سری نورون ها تشکیل می شوند می رسند به عصب ها و ساخته شدن مسیر عصبی باعث می شود شما دوچرخه سواری را یادبگیرید و شروع به دوچرخه سواری کنید.

وقتی یک نورون به یک نورون دیگر پاس می دهد یک رفتاری شکل میگیرد،اگر به یک نورون دیگر پاس بدهد یک رفتار دیگر شکل میگیرد.

تمام رفتارها و نگرش های ما به خاطر ساخت مسیر عصبی است ، هر چقدر تمرین بیشتری انجام شود و تعداد رفت و برگشت ها زیادتر باشد مسیر عصبی محکم تر و مطمئن تری ساخته می شوند.

در مثال یادگیری دوچرخه سواری،بار اول تعادل خودمان را نمی توانیم حفظ کنیم، با تمرین و دوباره کاری حفظ تعادل را یاد می گیریم اما این بار نصفه پدال می زنیم و در اثر تمرین، مسیر های عصبی شکل می گیرند.در اثر انجام دوچرخه سواری و در طی گذشت زمان بیشتر،این مسیر عصبی تا حدی قوی می شود که ما به هنگام دوچرخه سواری دستهای خودمان را از روی فرمان بر می داریم و به صورت حرفه ای و بدون توجه به پدال زدن و حفظ تعادل دوچرخه سواری می کنیم.

اولین سیگنال سخت ترین است(اول یادگیری دوچرخه سواری حفظ تعادل برایمان سخت بود،تا رهایمان می کردند زمین می خوردیم)

با هر بار رد شدن آسانتر و راحتتر می شود(با تکرار و تمرین کردن، حفظ تعادل در دوچرخه سواری را یاد گرفتیم و بدون کمک دیگران می توانستیم تعادل خودمان را حفظ کنیم تا زمین نخوریم )

رفت و آمد بیشتر،مسیرعصبی محکم تر(با تمرینات بیشتر و بیشتر بدون توجه به حفظ تعادل و دقت به پدال زدن مان، دوچرخه سواری می کردیم)

و استعداد دوچرخه سواری پیدا می کردیم.

بنابراین برای یادگیری هر چیز جدیدی نیاز به تمرین داریم تا مسیرهای عصبی آن ساخته شود.

ا