اهمیت ارتباط چشمی و انواع لبخند در ارتباطات

ارتباط چشمی 

ارتباط چشمی یکی از مهم ترین بخش های اشارات بدن و ارتباط بدون کلام است.

شما ممکن است بهترین شنونده یا حتی بهترین سخنران باشید،اما اگر نتوانید به شکل صحیح به طرف مقابل خود نگاه کنید،ناخواسته پیام هایی شامل عصبانیت،خستگی،حتی ناامنی به وی خواهید داد.

_ برقراری ارتباط چشم قوی در ابتدای یک دیدار،نه تنها اعتمادی سریع در شخص مقابل ایجاد می کند بلکه نشان دهنده دقت و اهمیت شما برای ادامه مکالمه است.

_ برای جلوگیری از انتقال حس منفی در ارتباط چشمی بهتر است گاهی به جای نگاه های خیره و طولانی ،نگاهتان را از طرف مقابل برای مدتی کوتاه برداشته و دوباره ادامه دهید.

_ بهتر است گاهی از طریق ارتباط چشمی با دنبال کردن نشانه هایی از قسمت های دیگر بدن طرف مقابل

“حرکت سر یا دست”مطمئن شوید که آیا طرف مقابل از هم صحبتی با شما احساس رضایت و آرامش دارد یا خیر

لبخند

لبخندی با فک افتاده :

این لبخند جعلی است، این مدل لبخند بیشتر حاصل تمرین برای داشتن چنین لبخندی است تا یک لبخند غریزی،در این حالت،فک کمتر از حالت طبیعی می افتد.

لبخندی با دهان کج:

نشان دهنده بازیگوشی و به قصد اذیت کردن است و بیشتر در مورد خانم ها اتفاق می افتد.گوشه لب کج شده و به سمت پایین است،در این حالت لبخند همراه با چشمانی است که به فرد مورد نظر نگاه می کند

لبخند بالبان بسته:

این لبخند می خواهد احساسات را به نوعی پنهان کند.به این ترتیب در سراسر صورت یک خط مستقیم را می توان مشاهده کرد که در آن دندان ها پنهان هستند.فردی که اینگونه لبخند می زند،رازی دارد که نمی خواهد دیگران آن را بفهمند.

لبخندخشک:

این نوع لبخند ساختگی است.لبخندی که بیشتراز یک لبخند طبیعی روی لب نگه داشته می شود. این لبخند به نوعی،رضایت اجباری را نشان می دهد.

گذاشتن دست روی دهان:

نشانه شوک است،این حرکت بیشتر به صورت ناخودآگاه برای کنترل خود در اثر شوک و خجالت،هنگام صحبت کردن ایجاد می شود.